تاثیر تنظیمکنندههای رشد گیاهی بر القای بافت جنین زا در چهار گونة کاج (pinus l.)

در این پژوهش، با استفاده از ترکیب های مختلف تنظیم کننده های رشد گیاهی میزان القای بافت جنین زا در چهار گونه متفاوت کاج مورد مطالعه قرار گرفت. القای بافت جنین زا از ریزنمونه جنین زایشی بالغ روی محیط کشت dcr با استفاده از سطوح مختلف تنظیم کننده های رشد ba و2,4-d در گونه های pinus brutia ، p. nigra ، p. radiata و p. sylvestris صورت گرفت. برای انجام آزمایش، پس از ضدعفونی بذرها، جنین زایشی از مگاگامتوفیت جدا گردید و درون پتری دیش حاوی محیط کشت جامد، قرار گرفت. پتری ها در دمای cْ25 و در شرایط تاریکی نگه داری شدند. پس از دو هفته اولین نشانه های القای بافت از ناحیه هیپوکتیل جنین زایشی مشاهده شد. بافت جنین زا در دو مرحله (30 و 40 روز پس از کشت اولیه) اندازه گیری شد. اثر ترکیب تنظیم کننده رشد و گونه بر میزان القای بافت جنین زا معنی دار بوده و بهترین نتایج در گونه p. brutia و با استفاده از ترکیب هورمونی 10 میکرومول2,4-d و 5 میکرومول ba حاصل گردید. به منظور پرآوری بافت-های جنین زا، واکشت بافت ها به مدت 6 هفته و هر دو هفته یک بار در محیط کشت تازه انجام شد. در نهایت به منظور تکامل جنین رویشی از بافت جنین زا، قطعات 5×5 میلی متری بافت جنین زا، به محیط کشت dcr انتقال یافت. پس از گذشت دو ماه اگرچه ساختارهای شبه جنینی و غیرطبیعی مشاهده شد ولی عبور از مرحله پیش جنین و تبدیل آن به جنین با لپه های توسعه یافته، با عدم موفقیت همراه بود.